از گذشته‌های دور تا امروز
شکی نیست که به گواهی تاریخ ادبیات و تاریخ عمومی، زبان فارسی در گذشته‌ای نه‌چندان دور و تا اوایل قرن 14 هجری، زبان علمی، ادبی، فرهنگی، رسمی و تاریخی مناطق قفقاز جنوبی عموماً و سرزمین جمهوری آذربایجان فعلی خصوصاً بوده است. شاعران، عالمان و نویسندگان بزرگی در طی نهصد سال گذشته، از این مناطق به ظهور رسیده و آثار علمی ماندگار و تأثیرگذار و جهانی‌شان را به زبان فاخر فارسی تدوین، تصنیف و تألیف کرده‌اند و یا اشعاری ماندگار و شاهکار آفریده‌اند …
این مقاله را در صفحات ۱۵۴ تا ۱۶۵ نشریه بخوانید